Muhammed Enes Ekinci

Evet,  ilk kez uçağa bindiniz. Ne yaparsınız? Bir heyecan olur değil mi? Cam kenarı ise bu heyecan ikiye katlanır. Gök yüzüne yükselecek ve yeryüzünde ki insanları, onların inşaat ettiklerini birer karınca tanesi gibi göreceksiniz. Bulutların içinden hedefinize doğru hızlı bir şekilde yol alacaksınız. İlk kez uçağa bindiğim de 14 yaşında falandım sanırsam. Ablam, babam ve ben Pegasus'tan bilet almış geç saatlerde Sabiha Gökçen Havaalanı üzerinden yola çıkacaktık. Hedef Malatya idi ve varış süresi bir saat on beş dakika kadardı. Üzerimde tarif edilemez bir heyecan, aynı zaman da havaalanını da inceliyorum. Gelenlere gidenlere falan bakıyor turistlerin nereli olduğunu anlamaya çalışıyorum.

Evet, yine merhaba. Tekrardan ben. Özlediğinizi pek sanmıyorum, zaten bende hayranlarımın isteği ile tekrar dönmüş değilim. Böyle bir anlık heves gibi bende blog. Teknomizah'dan sonra adam gibi hiç bir bloga önem vermedim. Üşendim sürekli. Herhalde sürekli sıfırdan başlıyor olmamın sebebi buydu. Yinede yazılarımı okuyacak bir kaç kişi olması bile yeterli benim için. Son yazımı ne ne zaman yazmıştım? 7.06.2014. 4 ay olmuş. 4 aydır buraların tozunu bile almamışım. Solda ki tavsiyemdir kısmında ki videonun bile perti çıkmış. Kalsın o orada. Bu yazıyı okurken ona bakmanız için özellikle silmekten vazgeçtim.